ตอนที่391: การกรอง (2) แปลนิยาย.วันศุกร์ ที่15 มิถุนายน 2018 นั่นคือวิธีที่มันทำงาน....แองเจเล่หยุดบิน เขาดูเหมือนจะเข้าใจ สถานการณ์ทั้งหมดแล้ว องค์กรได้ทำคิดที่จะทำให้แกนระเบิดเพื่อให้พ่อมดทุกคนมีโอกาสได้รับ เศษแกน ด้วยเหตุนี้พ่อมดที่ไม่มีความสามารถสูงจะไม่เสียเปรียบมาก เกินไป อย่างไรก็ตาม การต่อสู้เพื่อเศษแกนมันจะเป็นวิธีที่รุนแรงมาก ขึ้น ชิ มีเศษแกนบินผ่านทางด้านขวาของใบหน้าเขา ปึก แองเจเล่ยกมือขึ้นและจับแกน มันเป็นเศษแกนที่กำลังเรืองแสงเหมือนเพชร แต่จากนั้นเขาก็รู้สึกว่า เศษกำลังพยายามขยับออกไปและตอนนี้เขาแน่ใจว่าควรจะใส่ลงไปใน ภาชนะที่ปิดสนิ ท แรงดึงของเศษแกนมันจะนำเขาไปสู่สถานที่ที่มีเศษชิ้นอื่น....แองเจเล่ เข้าใจกฎนี้อย่างสมบูรณ ์ เขาสำรวจพื้นที่ใกล้เคียง เอาล่ะ มันยังอยู่ช่วงแรก ตอนนี้ข้าควรเริ่มรวบรวมเศษแกน ชี่ ร่างกายของเขาหายไปจากท้องฟ้ า ในเสี้ยววินาทีต่อมาเขาก็ปรากฏในพื้นที่และตอนนี้เขากำลังยืนอยู่บน ยอดเขา แองเจเล่มองไปที่ชายชราชุดคลุมดำที่กำลังยืนอยู่ข้างแม่น้ำ ชายชรามีสีหน้าเคร่งขรึมในขณะที่เขาดึงมือออกมาจากอกของผู้หญิง ผู้หญิงคนนั้นสวมชุดเกราะสีขาวแต่มีรูเลือดขนาดใหญ่ทางด้านขวาของ หน้าอกของเธอ "ส่งเศษแกนมาให้ข้า" แองเจเล่ยกมือขวาขึ้น มีเศษหินสีดำและสีเงิน รวมตัวใกล้กลางฝ่ามือของเขาและเปลี่ยนเป็นดาบใหญ่สีเทา ชายชราเหลือบมองที่แองเจเล่ในขณะที่มีแสงสีแดงกำลังกะพริบใน ดวงตาสีเขียวของเขาและทันใดนั้นเขาก็พยายามจับแองเจเล่จากที่ ห่างไกล ติ๊ง มีโล่เงินข้างหน้าแองเจเล่ที่สามารถปิดกั้นมือโปร่งใสได้อย่างง่ายดาย มี คลื่นเสียงสีขาวกระจายออกไปหลังจากที่ปะทะกันและมันหายไป ภายในไม่กี่วินาที มันดูเหมือนมือที่สร้างขึ้นจากอากาศและมันยาวประมาณสามเมตร กว้างประมาณหนึ่งเมตร มือโดนโล่เงินขนาดใหญ่อย่างแรงเพื่อ พยายามที่จะทำลายโล่ แองเจเล่จับดาบใหญ่ในมือขวาและทำฟันเป็นแนวตั้ง ครึ่งบนของใบ ดาบหินแตกเป็นชิ้นๆและขว้างไปทางชายชราชุดดำ ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม มันปะทุเหมือนระเบิด หินได้แตกเมื่อโดนพื้นดินใกล้แม่น้ำและโคลนกับ หญ้าก็กระเด็นไปในอากาศ แองเจเล่ไม่สนใจ เขาฟันอีกครั้งและสร้างหินแตกเพิ่มขึ้ น พื้นดินกำลังสั่นและพื้นที่ว่างข้างแม่น้ำก็เละเทะแล้ว มีแสงสีดำกำลังกะพริบในโคลนที่กำลังบินและหินแต่มันก็หายไปอย่าง รวดเร็วและไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก แองเจเล่ทิ้งดาบใหญ่หินลงบนพื้น โคลนและหินที่นี่เต็มไปด้วยแร่ธาตุข้าสามารถควบคุมพวกมันด้วย สนามพลังของข้า เขากระโดดลงไปและค่อยๆลงไปบนพื้นที่ว่างด้วย ความช่วยเหลือของควันสีเขียว ผู้หญิงชุดเกราะสีขาวและชายชราชุดดำกระแทกเข้ากับหินแต่มันดู เหมือนพวกเขายังมีชีวิตอยู่ ชายชราชุดดำพ่นเลือดออกมา เขามองไปที่แองเจเล่ด้วยใบหน้าซีด "ข้าขอโทษแต่ข้าคิดว่าข้าควรจะเป็นคนที่เก็บเศษแกนของพวกเจ้า" แอง เจเล่ยิ้มในขณะที่เขาขยับมือไปใกล้ดวงตาของชายชรา นิ้วของเขา ค่อยๆเปลี่ยนเป็นเข็มเงิ น ทันใดนั้นร่างกายของทั้งสองก็เปลี่ยนเป็นลำแสงสีดำและพุ่งขึ้นไปใน ท้องฟ้าเหมือนสายฟ้า มีเศษแกนสามชิ้นตกลงมาจากแสงและลงบนฝ่ า มือของแองเจเล่ "หืม" แองเจเล่แปลกใจ "ดูเหมือนองค์กรจะช่วยคนที่ใกล้ตายจริงๆ" เขา จับเศษแกนและเก็บพวกมันไว้ในทรงกลมโลหะ "เอาล่ะ ต่อไป" เขามองไปที่ผิวของแม่น้ำและเดินไปที่เศษแกนต่อไป ภายใต้แม่น้ำมีชายคนหนึ่งคอยเฝ้าดูสถานการณ ์เขาถอนหายใจด้วย ความโล่งอก ******************************* หนึ่งวันต่อมา.... น้ำกำลังไหลผ่านแม่น้ำ มีสายสีขาวตรงกลางแม่น้ำซึ่งเป็นน้ำตกจาก ภูเขา แองเจเล่ยืนอยู่ทางด้านขวาของแม่น้ำกำลังถือดาบกางเขนด้วยมือทั้ง สองข้างและมองไปที่อีกด้านของแม่น้ำอย่างสงบ ภูเขาสีเขียวอีกด้านเงียบสนิท หมอกสีขาวลอยอยู่ในอากาศเหนือแม่น้ำ มีคนหลายคนกำลังเฝ้าดูสิ่งที่เกิดขึ้นที่แม่น้ำจากยอดภูเขา "นักดาบกำลังต่อสู้กับปีศาจราตรี.....เจ้าคิดว่ายังไง" ชายคนหนึ่งถาม เสียงนุ่ ม "ข้าไม่รู้เกี่ยวกับระดับของนักดาบแต่เขาได้ฆ่าคนทุกคนระหว่างทางของ เขา ฮิโน่นกสายฟ้าด้วยที่แพ้เขาแต่ปีศาจราตรียังเป็นหนึ่งในพ่อมดที่ แข็งแกร่งที่สุดในการแข่งขันนี้" ชายอีกคนพู ด "วงเวทที่ตั้งโดยปีศาจราตรีได้ฆ่าพ่อมดมากกว่ายี่สิบคนที่ไล่ล่าเศษแกน ของเขาและทุกคนอยู่ระดับสูง ข้าไม่คิดว่านักดาบสามารถชนะได้" คน สุดท้ายพูดเสริม "เอาล่ะ มันไม่ใช่ธุระของเรา เราเพียงต้องทำให้แน่ใจ ว่าเราสามารถปกป้องเศษแกนของเราได้นักดาบได้รู้แล้วว่าเราอยู่ที่นี่ เขาไม่ได้โจมตีเราเพราะเราไม่ได้ครอบครองเศษแกนมากนัก แต่ปีศาจ ราตรีได้ครอบครองแกนสมบูรณ์สองตัว นักดาบจะไม่ปล่อยโอกาสนี้ไป" ทั้งสามถอนหายใจด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย ในอาณาเขตของพวกเขา พวกเขาได้รับพิจารณาให้เป็นพ่อมดที่แข็งแกร่งและมันเป็นครั้งแรกที่ พวกเขาพบคนอื่นที่ได้รับการพิจารณาให้อยู่ระดับเดียวกับพวกเขา อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าพวกเขาก็ค้นพบด้วยตัวเองว่าพวกเขาอ่อนแอ หลังจากต่อสู้กับหัวกะทิคนอื่นจากองค์กร ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึง ตัดสินใจที่จะตั้งทีมเพื่อป้องกันเศษแกนที่พวกเขามี องค์กรไม่ได้ระบุ อย่างชัดเจนแต่ถ้าหากพวกเขาล้มเหลวในการเก็บเศษแกนแม้แต่ชิ้น เดียวในตอนที่จบการแข่งขันการลงโทษมันจะเลวร้ายยิ่งกว่าการลบ ความทรงจำของพวกเขาออกไป..... มีพ่อมดมากกว่า 60 คนในแผนกและครึ่งหนึ่งได้แพ้การต่อสู้แล้ว พ่ อ มดที่ยงอยู่รู้ว่าคนอื่นแข็งแกร่งแค่ไหน พ่อมดที่แข็งแกร่งที่สุดชื่อว่านักดาบ ปีศาจราตรีและคนตาย ชื่อเหล่านี้ได้รับการตั้งโดยพ่อมดที่เป็นส่วนหนึ่งของแผนก ชื่อของผู้ ครอบครองเป็นคนที่เก่งที่สุดภายในแผนก นักดาบครอบครองแกนสมบูรณ์อย่างน้อยหนึ่งชิ้นและปีศาจราตรีก ็ เช่นเดียวกัน คนตายช้ากว่าแต่เขาก็มีแกนสมบูรณ์หนึ่งชิ้นเช่นกัน นักดาบหรือปีศาจราตรีจะเป็นคนครอบครองแกนสมบูรณ์ที่มากที่สุ ด หลังการต่อสู้นี แองเจเล่กำลังยืนอยู่ข้างแม่น้ำด้วยท่าทางที่สงบ ชิ้ง ชิ้ง เขากำลังถูดาบสองเงินสองเล่มในมือ เขากำลังเดินไปอีกด้านของแม่น้ำ น้ำที่กระเด็นโดนหลังรองเท้าบู้ทสีเงิน ของเขา "หืม ปีศาจราตรีใช่ไหม นั่นเป็นชื่อเล่นที่พวกเขามอบให้เจ้า" แองเจเล่ เดินไปในขณะที่เขาพูด ผมสีแดงยาวของเขากำลังลอยในอากาศ เขา เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยและข้างหน้าสายตาของเขาก็มีแสงสีน้ำเงินกำลัง กะพริ บ แองเจเล่ไม่ได้ใช้ลูกลาวา แม้ว่ามันสามารถรับมือกับความเสียหาย จำนวนมากได้แต่พ่อมดทุกคนในทวีปกลางจะรู้ว่าเขาเป็นใครเมื่อเขา โยนคาถา เขาสามารถพึ่งได้เพียงสนามพลังโลหะที่ยกระดับและคาถา ครั้งเดียวที่เก็บไว้ในชิปก็คือไพโรบลาสต ์ เขาไม่เคยพักผ่อนในวันแรก แองเจเล่ตามเศษแกนและเอาเศษแกนจาก พ่อมดทุกคนที่เขาได้เจอ ไม่มีใครสามารถยับยั้งเขาได้ มีพ่อมดคนหนึ่งที่ชื่อว่านกสายฟ้า เขาได้ทิ้งรอยไหม้บนไหล่ขวาของแอง เจเล่แต่มันก็แค่นั้น มีทั้งหมดห้าแกนในพื้นที่ที่พวกเขาอยู่และแองเจเล่กำลังจะพบคนที่ แข็งแกร่งกว่านกสายฟ้านั่นก็คือปีศาจราตรี เขารู้สึกถึงแรงจากแกนทั้งสองที่ปีศาจราตรี มี ปัญหาคือภูมิหลังของปีศาจราตรี เขาได้รู้จากพ่อมดที่เขาจัดการว่าปีศาจราตรีเป็นหนึ่งในสมาชิกหลัก ของหอคอยพ่อมดมืดและถูกกล่าวหาว่าเข้าร่วมการแข่งขันเพราะความ ปรารถนาที่จะได้รับวงเวทมรดก แองเจเล่ได้ข้ามแม่น้ำในขณะที่คิดเรื่องนี เขาก้าวขึ้นไปบนโคลนแข็ง นกสีขาวหลายตัวได้บินออกมาจากพืชที่มี ชีวิตชีวาในภูเขา นกออกจากพื้นที่อย่างรวดเร็ว แองเจเล่เงยหน้าขึ้นเฝ้าดูนกบินจากไป เงาของนกได้ผ่านใบหน้าของ เขาและขนนกสีขาวก็ค่อยๆตกลงมาจากท้องฟ้า เขาจับมันแล้วบีบ อย่างแรงจนมันเป็นชิ้นๆ ชี่ สายสีแดงนับไม่ถ้วนดูเหมือนใยแมงมุมปรากฏบนพื้นดินและเริ่มส่อง แสงทันที แสงสีแดงได้ปีนขึ้นจากเท้าของแองเจเล่พยายามจับเขาไว้กับพื้นดิน คลื่นล่องหนปรากฏบนผิวของภูเขาและสาวสวยได้ปรากฏมาจากที่ไหน สักแห่ง เธอมีใบหน้าซีดและกำลังสวมชุดเกราะสีดำ เกราะอกของเธอ แทบจะไม่สามารถปกคลุมหน้าอกของเธอได้แต่ขาของเธอได้รับการ ปกป้องอย่างดีจากเกราะหนา ไม่มีอะไรที่เอวของเธอ "นักดาบ......เจ้าได้แพ้การต่อสู้แล้วในขณะที่เจ้าก้าวขึ้นไปบนกับดักแรง โน้มถ่วงของข้า" ผมบลอนด์ยาวของเธอที่พาดอยู่เหนือไหล่มันดูเหมือน ไหมที่หรูหรา เธอมองที่แองเจเล่เหมือนมองไปที่คนตาย "แรงโน้มถ่วงของแผ่นดินนี้จะหยุดเจ้าจากการเคลื่อนไหว ส่งแกนมาให้ ข้า เจ้าไม่มีโอกาสชนะ" เมื่อเขายกมือขึ้นเขาก็รู้สึกได้ว่าแรงโน้มถ่วงจำกัดการเคลื่อนไหวของ เขา "เจ้าคือปีศาจราตรีงั้นหรือ" เขามองไปที่หญิงสาวด้วยความอยากรู้ หญิงสาวมีคู่ดวงตาสีดำ เธอกำลังถืออาวุธยาวที่คล้ายจันทร์เสี้ยวที่ ล้อมรอบไปด้วยควันดำ "เจ้ากำลังพยายามที่จะทำอะไร" หญิงสาวหัวเราะเยาะและขยับอาวุธ ของเธอโดยที่มันทิ้งเงาเบลอไว้ข้างหลัง เธอเล็งที่เอวของแองเจเล่ทันที แองเจเล่ยิ้มและค่อยๆขยับมือไปทางหญิงสาว มีรอยเงินสามรอย ปรากฏบนใบหน้าของเขา โคลนและหินจากพื้นดินและภูเขารอบหญิงสาวเริ่มบินไปทางเธอใน ขณะที่แองเจเล่ขยับมือ ตุ้บ เคร๊ง "ทั้งสองโดนพร้อมกัน" เอวของแองเจเล่โดนใบดาบแต่เสียงมันเหมือนกับโลหะที่ปะทะกัน สิ่งที่ เหลืออยู่บนบาเรียโลหะของเขาเป็นรอยแผลแสง "นั่นคือทั้งหมดที่เจ้าสามารถทำได้งั้นหรือ ช่างน่าผิดหวัง...." แองเจเล่ ส่ายหัว "เจ้าอ่อนแอเกินไป.....ข้าคาดหวังว่ามันจะดีกว่านี้" หญิงสาวล้อมรอบไปด้วยโคลนและหิน แสงสีแดงกะพริบรอบร่างกาย ของเธอและมีใบหน้าสีดำค่อยๆปรากฏข้างหลังเธอในขณะที่ปีกคู่สีน้ำ เงินบนหลังของเธอเริ่มกระพือ ตูมมมม ปีศาจราตรีร่ายสามคาถาที่แข็งแกร่งที่สุดของเธอก่อนที่เธอจะเป่าหิน ทั้งหมดออกไป เลือดได้ไหลออกมาจากปากของเธอ ตอนนี้เธอมองแองเจเล่ด้วยความ เจ็บปวด "เจ้ากล้าดียังไง...." ตอนที่392: การเข้าหาและการก้าวข้าม (1) แปลนิยาย.วันศุกร์ ที่15 มิถุนายน 2018 "เจ้าจะทำอะไรได้ถ้าเจ้าไม่สามารถขยับได้" ปีศาจราตรีพูดอย่างไม่ ชัดเจนในขณะที่เธอพยายามขยับชุดของเธอ หญิงสาวยกมือขวาขึ้น ขณะที่เธอทำเช่นนั้นมันก็มีลำแสงสีแดงพุ่งขึ้น ออกจากวงเวทที่วาดบนพื้นดินที่กำลังล้อมรอบแองเจเล่ไว้ตรงกลาง แองเจเล่ยืนอยู่ระหว่างวงเวทเงียบๆ เขาไม่สามารถเคลื่อนที่ได้อย่าง อิสระเนื่องจากผลของเวงวทซึ่งทำให้เขาถูกตรึงไว้ ลำแสงสีแดงที่ ดู เหมือนน้ำมันกำลังปีนขึ้นมาบนร่างกายของเขา วิสัยทัศน์ของเขาถูกบดบังด้วยแสงสีแดงทำให้เขามองไม่เห็นอะไร มัน รู้สึกเหมือนเขากำลังยืนอยู่ในหม้อน้ำมันที่กำลังเดือด มีแสงสีน้ำเงินกะพริบในดวงตาของเขาแต่มันก็หายไปหลังจากผ่านไป หลายวินาที แองเจเล่มีสีหน้าที่ผิดหวั ง "ไม่เลว ข้าไม่ได้คาดหวังว่าเจ้าจะตั้งกับดักเช่นนีมันน่าประทับใจ" แอง เจเล่ยิ้มและพูดเสียงดัง "เจ้าสามารถผูกมัดได้จริงๆ...." ตู้ม กำปั้นหินทุบข้างหลังเขาอย่างแรงทำให้เขาไม่สามารถพูดอะไรได้ กำปั้นมีสีน้ำตาลเข้มและขนาดเท่าล้อ มันทำจากหินและโคลน แองเจเล่รับรู้ถึงอีกการโจมตีที่กำลังจะมาจากข้างหลัง มันรู้สึกว่ามีอะไร บางอย่างกำลังจะตีเขาอย่างแรง เขาขมวดคิ้วและพยายามที่จะหัน กลับไปว่าเขากำลังถูกอะไรโจมตีแต่กำปั้นหินเร็วกว่าปฏิกิริยาของเขา ตุ้บ การโจมตีโดนเขาทันทีแองเจเล่รู้ว่ากำปั้นได้ตีเขาโดยที่เขาไม่สามารถ หันกลับไปได้อย่างสมบูรณ ์ แค๊รก กำปั้นหินแตกและเปลี่ยนกลับไปเป็นก้อนหินนับไม่ถ้วนที่ผสมกับโคลน ในขณะที่มันตกลงไปที่พื้ น ชี่ มีสายสีเงินวาดเป็นเส้นในอากาศและหายไปในแสงสีแดงข้างหลัง หลังจากการโจมตีมันก็เป็นเสียงคำรามที่ดูเหมือนมาจากอสูรมาพร้อม กับเสียงของวัตถุหนักที่ตกลงไปที่พื้นดิน "โกเล็มดินหรือ" แม้ว่าสายตาของแองเจเล่จะเบลอแต่เขาก็ได้ยินเสียง จากข้างหลัง มันเป็นเสียงที่เขาได้ยินหลายครั้งในช่วงที่เขาอยู่ใน ห้องทดลอง "นั่นเป็นโกเล็มระดับสูง ทำไมเจ้าต้องเสียเวลาไปกับมัน" แองเจเล่ไม่ได้มองที่หลัง เป๊าะ ด้วยการดีดนิ้วของเขามันก็มีหินสีดำขนาดต่างๆลอยขึ้นเหนือพื้นดิน เศษหินทุกก้อนค่อยๆเปลี่ยนเป็นของแหลมคมและเล็งไปทุกทิศทุกทาง มีร่องรอยแสงสีเงินกะพริบบนรอยแผลบนใบหน้าของแองเจเล่ ชี่ ชี่ชี่ หินแหลมบินออกไปทุกทิศทุกทาง แสงสีแดงได้รับผลจากคลื่นระเบิดที่ เกิดจากการโจมตีอย่างไม่หยุดยั้ง แองเจเล่ตั้งใจฟังเสียงรอบตัวเขา ข้างหน้าของเขามีเสียงคล้ายกับหินที่โดนผิวของภูเขา หินด้านซ้ายของ เขาดูเหมือนจะไม่โดนอะไร สิ่งเดียวกันเกิดขึ้นกับด้านขวาของเขา อย่างไรก็ตามเมื่อหินโดนทางแม่น้ำเขาก็ได้ยินเสียงหญิงสาวร้องด้วย ความเจ็บปวด เขายังคงยืนอยู่ในตำแหน่งเดิมของเขาในขณะเดียวกันก็มีเข็มเงินหลาย เล่มปรากฏรอบตัวเขา "โจมตี " ฟึบๆๆๆ มีเงาของเข็มเงินกะพริบไปทางด้านหลังของเขา ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง มีเสียงที่เกิดจากโลหะกระทบกับวัตถุ "บ้าเอ้ย" เขาได้ยินเสียงสบถจากปีศาจราตรีที่เห็นได้ชัดว่าอยู่ข้างหลัง เขา ร่างกายของแองเจเล่เบาขึ้นและแสงสีแดงที่มาจากวงเวทจางหายไป "เวลาถึงขีดจำกัดแล้วหรือ มันน่าประทับใจที่เจ้าสามารถขังข้าอยู่ในวง เวทได้นานขนาดนั้น ข้าคิดว่าวงเวทควรจะทำงานนานกว่านี้ถ้าร่างกาย ของข้าไม่ได้แข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ...." เขาพูดอย่างไม่หยุดหย่อน แองเจเล่เหยียดตัวและหันกลับไป แสงสีแดงได้หายไปแล้วและตอนนี้มีหญิงสาวที่กำลังยืนอยู่บนผิวของ แม่น้ำ แขนขวาของเธอได้รับบาดเจ็บในการต่อสู้ในขณะที่ใบดาบใน ด้ามจับของเธอแตกครึ่ง มีคู่รูเลือดบนแขนขวาของเธอที่เกิดจากเข็มเงิน ปีศาจราตรีกำลังหน้าบึ้งในขณะที่จ้องแองเจเล่ด้วยความเกลียดชัง แอง เจเล่มองเห็นรูปปั้นมนุษย์สีดำในมือขวาของเธอแต่เขาไม่แน่ใจว่ามัน สามารถทำอะไรได้ "เอาล่ะ เจ้าชนะ" ปีศาจราตรีกำลังหายใจอย่างหนักเพื่อทำให้ตัวเอง สงบลง "ข้าจะมอบแกนสมบูรณ์ให้เจ้าหนึ่งชิ้นในขณะที่ข้าเก็บอีกชิ้นไว้ เจ้าจะว่ายังไง หรือบางทีเจ้าต้องการต่อสู้ถึงตายกับข้า" แองเจเล่ยิ้มอย่างอ่อนโยนและบริสุทธ์ิใจ เขาก้าวเท้าขวาลงบนพื้นดิน ตู้มมม รอยแตกบนพื้นดูเหมือนใยแมงมุมและแองเจเล่ได้หายไปจากที่เดิมของ เขา ตู้ม ปีศาจราตรีถูกผลักโดยแองเจเล่จากนั้นเธอก็บินขึ้นไปในอากาศและ กระแทกเข้าไปในผนังภูเขาอย่างรุนแรง ในไม่ช้าแองเจเล่ก็ปรากฏ ข้างหน้าเธอ แองเจเล่ตีเธอเข้าไปในผนังของภูเขาเป็นผลให้มีเศษหินตกลงมาจาก หน้าผาแต่ทุกก้อนถูกปิดกั้นด้วยโล่พลังงานของเขา "หืม" แองเจเล่จ้องที่ปีศาจราตรีด้วยความอยากรู้อยากเห็น "บาเรีย พลังงานของเจ้าแข็งแกร่ง" เขาพบว่าหญิงสาวไม่ได้รับบาดเจ็บเลย แม้แต่น้อยจากการถูกตี ปีศาจราตรีหัวเราะเยาะตอบและโบกมือซ้าย ตู้มมม เปลวไฟสีเขียวระเบิดขึ้นในอากาศ แองเจเล่ปลิวจากไปด้วยแรง กระแทกที่รุนแรง มันทำให้เขาถอยกลับออกไปมากกว่าสิบก้าวแต่เขา ไม่ได้ล้มลงไปกับพื้ น แองเจเล่ส่ายหัวเล็กน้อยเพราะเขารู้สึกมึน เขามองไปที่ปีศาจราตรีแต่ หญิงสาวยังไม่ได้รับบาดเจ็บ "สิ่งประดิษฐ์เวทมนต์ป้องกันจากอาจารย์ของเจ้าใช่ไหม ทำไมเจ้าถึงไม่ เปิดใช้งานมันก่อนหน้านี้" เขาถามเธอ "ข้าต้องการทดสอบว่าข้าแข็งแกร่งแค่ไหน นั่นคือเหตุผลที่ข้าบอกว่าเจ้า จะไม่สามารถทำร้ายข้าได้ข้าควรจะมอบแกนให้เจ้าหนึ่งชิ้นแทนเพราะ ข้าแพ้การต่อสู้เจ้าควรจะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ถ้าเจ้าต้องการหยุดข้า" ปีศาจราตรีตอบกลับอย่างเย็นชา มีรอยยิ้มที่อ่อนโยนปรากฏบนใบหน้าของแองเจเล่ "เชื่อหรือไม่ว่าบาเรียป้องกันรอบร่างกายของเจ้าไม่สามารถหยุดข้าได้ ถ้าข้าใช้พลังที่แท้จริงของข้า" ปีศาจราตรีหรี่ตา ทันใดนั้นเธอก็พบคลื่นพลังงานที่ผิดปกติที่รั่วออกมา จากร่างกายของแองเจเล่ "นี่เป็นแกน" เธอโยนลูกปัดคริสตัลสีดำไปในอากาศในขณะที่เธอจดจ่อ อยู่กับแองเจเล่ปีศาจราตรีกระโจนหนีและค่อยๆหายไปในความมืด หญิงสาวไม่ได้ต้องการยุ่งกับเขาอีกต่อไปในขณะที่เธอไม่แน่ใจว่าจะ เกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เธอไม่ไป แองเจเล่ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวและจับลูกปัด ค่าสถานะของเขาสูง มากจนความปฏิกิริยาของเขารวดเร็วอย่างบ้าคลั่ง ปีศาจราตรีไม่อาจ สร้างความเสียหายกับเขาได้การโจมตีของหญิงสาวอ่อนแอกว่านก สายฟ้าแต่วงเวทของเธอยังทำให้เขาประทับใจ พ่อมดกลางๆจะสูญเสียความสามารถในการต่อสู้หลังจากที่ถูกขังอยู่ใน วงเวทนั้น จากนั้นปีศาจราตรีก็จะชนะเมื่อพ่อมดที่ติดกับดักไม่มีสติ พอที่จะรักษาโล่พลังงานของพวกเขา แต่เธอไม่สามารถสร้างความ เสียหายให้กับแองเจเล่ได้มากพอ รูปปั้นสีดำเป็นไพ่ลับของหญิงสาวแต่เธอไม่ได้เปิดใช้งานเต็มที่ดู เหมือนเธอพิจารณาว่าเธอไม่ต้องการให้พ่อมดคนอื่นเข้าร่วมการต่อสู้ เมื่อพวกเขาสังเกตเห็นว่าเธอได้กลายเป็นเป้า แองเจเล่ไม่ได้รับบาดเจ็บ จากการโจมตีสุดท้ายของเธอดังนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะทิ้งแกนหนึ่งชิ้ น และจากไป ในขณะนี้แองเจเล่ครอบครองแกนที่สมบูรณ์สองชิ้นและได้ทำแกนชิ้นที่ สามโดยการรวมเศษแกนทั้งกระเป๋า เขายกมือขึ้นและลูกปัดคริสตัลสีดำขนาดเท่าลูกตาสามลูกก็กำลังหมุน อยู่บนฝ่ามือของเขา "แกนสมบูรณ์สามชิ้น....แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าข้าจะสามารถ ออกไปได้โดยการรวบรวมแกน...." แองเจเล่มองไปที่ท้องฟ้ า เมฆสีขาวนุ่มกำลังลอยอยู่ในท้องฟ้า สถานที่นี้ดูคล้ายกับพื้นที่ในโลก หลัก แองเจเล่ไม่อยากจะเชื่อว่านี่เป็นรอยแยกโลก แองเจเล่ยกมือซ้ายขึ้นและมองไปที่แหวนอเมทิสต์ที่สวมอยู่บนนิ้วของ เขา มีกระแสน้ำวนสีดำกำลังหมุนอย่างเงียบๆตรงกลางของอัญมณี แองเจเล่มุ่งความสนใจและสังเกตแกนทั้งสามในมืออย่างละเอียด เขา สังเกตเห็นว่าพื้นที่รอบๆแกนบิดเบี้ยวเล็กน้อย สนามพลังที่บิดเบี้ยวล้อมรอบร่างกายของแองเจเล่แต่มันมีรัศมีเล็กมาก จนพอดีกับคนหนึ่งคน ดังนั้นนี่คือประโยชน์ของแกน สนามพลังจะพาข้าไปสู่พิกัดและปกป้อง ข้าจากอันตรายเมื่อรอยแยกโลกยุบลงอย่างสมบูรณ์ ข้าควรจะ ปลอดภัยถ้าข้าสามารถปกป้องแกนที่จะนำข้ากลับไปที่โลกหลัก แอง เจเล่เดา สิ่งเดียวที่ข้าต้องทำในตอนนี้คือหาสถานที่ปลอดภัยและรอ การมาถึงของมัน เขาตรวจสอบสภาพแวดล้อมแล้วเขาก็เดินเข้าไปในเนินเขาและเริ่มขึ้น ไป แองเจเล่ถึงยอดเขาในอีกไม่กี่นาทีต่อมา ด้วยการโบกมือขวาของเขา เขาได้สร้างสนามว่างบนเนินเขาและนั่งไขว้ขาเพื่อเริ่มพักชั่วคราว มีคลื่นพลังงานที่แตกต่างกันยี่สิบคลื่นล้อมรอบเนินเขาและมันมาจาก พ่อมดที่ได้เห็นการต่อสู้ระหว่างแองเจเล่และปีศาจราตรีพวกเขา พยายามที่จะซุ่มโจมตีผู้แพ้แต่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บสาหั ส ผลของการต่อสู้ระหว่างพ่อมดส่วนใหญ่อาศัยกับคาถาที่ร่ายทันที คาถาพิเศษและสิ่งประดิษฐ์เวทมนต์หรืออุปกรณ์เวทมนต ์การต่อสู้ เช่นนี้มักจะสรุปภายในไม่กี่นาที ความแตกต่างในเรื่องพลังระหว่างแองเจเล่และปีศาจราตรีก็ไม่อาจ ปฏิเสธได้แองเจเล่เดินเข้าไปในกับดักแต่ปีศาจราตรีก็ไม่สามารถทำให้ พ่อมดที่ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้เกิดอาการบาดเจ็บ นั่นเป็นเหตุผลที่เธอ ยอมรับการพ่ายแพ้โดยไม่ได้เปิดใช้งานสิ่งประดิษฐ์เวทมนต์เต็มที่ แองเจเล่นั่งอยู่บนยอดเนินเขาอย่างเงียบๆและเวลาก็ผ่านไปอย่าง รวดเร็ว มันมืดขึ้นเรื่อยๆ เมื่อกลางคืนมาถึงการมองเห็นในพื้นที่ก็ลดลง รอยแยกค่อยๆเกิดขึ้นอย่างช้าๆที่ขอบฟ้ามืด มันดูเหมือนสีที่ถูกฉีก ออกเป็นชิ้นๆและรอยแตกของมันก็เป็นประตูสู่ห้วงเหวที่ไม่มีที่สิ้นสุด การไหลเวียนของอากาศที่่เบาบางที่ไหลออกมาจากรอยแยกโลกพุ่งขึ้ น ไปในท้องฟ้า แองเจเล่ยังนั่งอยู่บนพื้นที่ว่างและถูกล้อมรอบไปด้วยสนามพลังที่ทำ จากอากาศบริสุทธ ์ิสนามพลังกำลังส่งอากาศบริสุทธ์ิให้เขา ดวงตาของเปิดในขณะที่เขาตรวจพบการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน ของการไหลเวียนอากาศ แองเจเล่เงยหน้าขึ้นและมองไปที่รอยแยกใน ท้องฟ้า ตู้ม เกิดเสียงระเบิดจากเนินเขาอีกฟากหนึ่ง งูโปร่งใสยกหัวของมันขึ้นเมื่ อ ควันสีขาวปรากฏและคำรามใส่ท้องฟ้า มันเป็นงูขาวที่ยาวมากกว่าสิบเมตรและมันกำลังขยับร่างกายของมันไป รอบๆเนินเขา แองเจเล่มองเห็นคนสวมเสื้อผ้าสีขาวทองกำลังบินไปใกล้ๆงูแล้ว ปลดปล่อยควันสีดำจากมือของเขา มันเปลี่ยนเป็นเงารูปมนุษย์และ โดนร่างกายของงู ทุกครั้งที่เงาโดยร่างกายของงูงูพยายามที่จะดิ้นรนและคำรามด้วย ความเจ็บปวด ในขณะเดียวกันชายคนนั้นก็สามารถหลบการโจมตี ทั้งหมดของงูได้อย่างง่ายดาย หลายนาทีต่อมางูก็ตกลงไปบนพื้นทำให้โคลนและน้ำจากแม่น้ำ กระเด็นไปทั่ว แองเจเล่ลดหัวลงและหยุดมองการต่อสู้มันอาจจะดูเหมือนการต่อสู้ ใหญ่แต่ความเสียหายที่พวกเขาสามารถทำได้มันต่ำกว่า 200 หน่วย การต่อสู้นั้นเขาสามารถชนะได้อย่างง่ายดาย ตอนที่393: การเข้าหาและการก้าวข้าม (2) แปลนิยาย.วันอาทิตย์ที่17 มิถุนายน 2018 อีกด้านของหุบเขา งูตกลงไปบนพื้นดินและชายชุดขาวก็ค่อยๆลงบนหัวของมั น เขาเป็นชายหนุ่มที่มีสีหน้าว่างเปล่ากำลังสวมชุดเกราะเต็มตัวสีขาวทอง และสวมถุงมือหนังสีดำ หลังถุงมือมีการแกะสลักเป็นสี่เหลี่ยมด้าน ขนาน "มันจบแล้วเควิน" เขาพูดเสียงสงบในขณะที่เขายืนอยู่ข้างดวงตาสีขาว ของงู งูลืมตาของมันทำให้เห็นพื้นที่ที่มืดมิดภายใน มีชายชุดดำปีนออกมาจากตาขวาของงูร่างกายของเขาเต็มไปด้วย บาดแผลและตกลงไปบนพื้นทันที "เศษแกนอยู่ไหน" ชายชุดขาวถามเสียงเข้ม ชายชุดดำหัวเราะเยาะและเปิดปาก "สายเกินไปแล้ว ข้าได้ส่งมันไปให้ คนอื่นโดยใช้หุ่นเชิด ถ้าเจ้าต้องการก็ไปเอากับที่หุ่นเชิด" "หุ่นเชิด...." ชายชุดขายสีหน้าเคร่งเครียด "เจ้ากำลังวางแผนอะไร" "เรารู้จักกันมาหลายปีแต่ข้าไม่ได้คาดหวังว่าจะเจอเจ้าที่นี่ทำไมข้าควร เก็บเศษแกนไว้ให้เจ้าถ้าข้ารู้อยู่แล้วว่าข้าไม่สามารถชนะการต่อสู้กับ เจ้าได้ ข้าไม่ได้โง่ " ชายชุดดำหัวเราะเยาะและหายไปในรอยแตกบนท้องฟ้าหลังจากที่ เปลี่ยนเป็นลำแสงสีดำ "คนโง่" ชายชุดขาวไม่ได้เฝ้าดูลำแสงสีดำจากไป เขาหันกลับไปและมุ่ ง หน้าไปเศษแกนชิ้นต่อไป "เจ้าจะสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างถ้าเจ้าไม่เก็ บ เศษแกนไว้กับตัวเอง หอคอยพ่อมดมืดจะไม่เสียทรัพยากรของพวกเขา ไปกับการลบความทรงจำของเจ้า" "หุ่นเชิด..." ชายชุดขาวพึมพำและสีหน้าของเขาก็เริ่มเคร่งเครียดมากขึ้น เขาตามทางที่นำโดยเศษแกนและเพิ่มความเร็วของเขา หลังจากผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงเขาก็มาถึงสถานที่ที่อยู่ใกล้แม่น้ำ เขาหันไปมาหลายครั้งและไปถึงหุบเขาเล็กๆ ชายคนนั้นอ้าปากค้างในขณะที่เขาก้าวเข้าไปในหุบเขา มีชายชุด น้ำตาลกำลังต่อสู้กับพ่อมดสี่คนด้วยตัวคนเดียว ลำแสงไฟฟ้าสีดำที่ผสมกับเปลวไฟกระเด็นไปทั่ว คลื่นพลังงานโปร่งใส ปรากฏขึ้นและหายไปเป็นครั้งคราว พวกพ่อมดกำลังโจมตีชายคนนั้น เหมือนมันเป็นการแข่งขันคู่ ทุกครั้งที่พ่อมดทั้งสี่พยายามเตรียมคาถาที่แข็งแกร่งพวกเขาก็จะถูกขัด โดยชายชุดน้ำตาล อย่างไรก็ตาม พวกเขาตัดสินใจที่ร่ายคาถาทีละคน ดังนั้นชายชุดน้ำตาลจะต้องป้องกันการโจมตีของพวกเขา ทั้งหุบเขาเต็มไปด้วยเสียงที่เกิดจากกระแสไฟฟ้า ระเบิดไฟและสายลม ที่เกิดจากอนุภาคพลังงานลมกับเสียงคำรามที่โกรธเกรี้ยวจากโกเล็ ม ธาตุ ชายชุดขาวจำชายที่กำลังต่อสู้กับพ่อมดทั้งสี่ได้ทันทีว่าเขาเป็นหุ่นเชิด (ฉายา) "เอาล่ะ หมดเวลาแล้ว" มีรอยยิ้มที่ลึกลับบนใบหน้าของหุ่นเชิดเมื่อเขา ยกมือขวาขึ้ น ทันใดนั้นทั้งสี่ก็หยุดเคลื่อนไหว พวกเขาไม่ได้ร่ายคาถาอีกต่อไปและดู กลัว พ่อมดทั้งสี่โจมตีลูกไฟสีดำที่ปลดปล่อยโดยหุ่นเชิ ด ตู้มมม ลำแสงสีดำทั้งสี่ทะยานไปในอากาศหลังจากที่ระเบิด หุ่นเชิดโบกมือขวา เศษแกนสีดำได้พุ่งไปในฝ่ามือของเขาและรีบก่อเป็น แกนที่ไม่สมบูรณ ์ "เปิดเผยตัวเองออกมาแมลง" เสียงของเขาเริ่มจริงจัง แต่หุ่นเชิดไม่ได้ พูดกับชายชุดขาว เขากำลังมองไปที่อีกด้านของภูเขา ทันใดนั้นก็มีคลื่นโปร่งใสปรากฏบนภูเขาและมีเงารูปมนุษย์ก้าวออกมา จากคลื่นในขณะที่ร่างกายของเขาแข็งตัวอย่างรวดเร็ว มันเป็นสิ่งมีชีวิต ที่มีหัวเป็นแมลงและร่างกายเป็นมนุษย ์ หัวของแมลงดูคล้ายกับหัวของหนอนผีเสื้อ มีหนวดสีเขียวสองเส้นบน หัวของมันและดวงตาของมันก็ได้สะท้อนสีม่วงอ่อน ดวงตาเหล่านั้นดู เหมือนพวกมันถูกเอามาจากแมลงวันขนาดใหญ่ "เจ้าพบข้าได้อย่างไร" แมลงฟังดูสับสน เสียงของเขาเข้มและแหบแห้ง หุ่นเชิดหัวเราะแต่เขาไม่ได้ตอบคำถาม เขาเพียงแค่จ้องไปที่แมลง บรรยากาศหนักอึ้งในขณะที่ทั้งสองหยุดพู ด "แมลง อะไรเป็นเหตุผลที่ทำให้เจ้าซุ่มโจมตีข้า เจ้าเป็นพ่อมดที่แข็งแกร่ง และเจ้าควรไปหาอัลบาทอส ข้าแน่ใจว่าเขามีเศษแกนมากกว่าข้า" หุ่น เชิดหรี่ตาของเขาและเปิดปากอีกครั้ง "อัลบาทอสหรือ ทำไมเจ้าไม่บอกให้ข้าไปหานักดาบเลยล่ะ" แมลง หัวเราะเยาะ "ข้าชอบคนที่ตายเร็วกว่าคนที่ตายช้า" "ดีเข้ามาถ้าเจ้าต้องการ" หุ่นเชิดยักไหล่ ทั้งสองหยุดพูดหลังจากที่จบบทสนทนา พวกเขากลัวพลังของกันและ กันแต่พวกเขาก็ยังพยายามหาช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการเริ่มการต่อสู้ หุบเขาเงียบสนิ ท มีเพียงเสียงที่เกิดจากสายลม ชายชุดขาวค่อยๆสูดลมหายใจและเริ่มถอยออกไป เขารู้ว่าเขาไม่ สามารถชนะหนึ่งในสองพ่อมดที่แข็งแกร่งนี้ได้ มีคลื่นโปร่งใสปรากฏในท้องฟ้าเหนือหุบเขาเมื่อทั้งสามกำลังแสดงท่าที คลื่นมีเส้นผ่าศูนย์กลางห้าเมตรและขยายตัวอย่างช้าๆ มันดูเหมือน จานแก้วขนาดมหึมา ชี่ มีมนุษย์ชุดขาวค่อยๆก้าวออกมาจากคลื่น มันเป็นผู้หญิงที่กำลังสวมชุดเกราะสีขาวแน่น ร่างกายของเธอบางและ มีกระดูกสีขาวหกท่อนเรียงอยู่บนหลังของเธอ พวกมันดูคล้ายคู่ปีก กระดูกที่ไม่มีขนใดๆ หุ่นเชิดและแมลงเงยหน้าของพวกเขาขึ้นพร้อมกัน สีหน้าของพวกเขา เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว มันดูเหมือนพวกเขาตระหนักได้ว่ามันเกิดอะไร ขึ้น "มีพ่อมดแข็งแกร่งที่เพิ่งข้ามผ่านมาเขตนี้" หุ่นเชิดพูดเสียงเข้ม "เธอ อาจจะมีแกนสมบูรณ์มากกว่าสี่ชิ้นถ้าเธอสามารถกระโดดข้ามมาเขตนี้ ได้ข้าแน่ใจว่าเธอเป็นพ่อมดที่แข็งแกร่งที่สุดในเขตเริ่มต้นของเธอ" (ตอนก่อนหน้านี้เคยแปลไปว่าเป็นแผนก ผมแปลผิดนะครับ) "คลื่นโปร่งใสเป็นคลื่นรอยแยกและเธอใช้แกนเพื่อทำลายกำแพงที่กั้ น ระหว่างเขต" สีหน้าของเขาเริ่มเคร่งเครียด แมลงรู้ว่าสถานการณ์เปลี่ยนไป เขาสบตากับหุ่นเชิดและพวกเขา ตัดสินใจที่จะจัดการผู้บุกรุกก่อน มีพ่อมดที่แข็งแกร่งจากเขตต่างๆที่ไม่ได้มาที่นี่เพื่อเยี่ยมชม เธอมาที่นี่ เพื่อรวบรวมแกนเพิ่ม พวกเขารู้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถชนะการต่อสู้กับเธอถ้าต่อสู้คนเดียว และพวกเขาต้องทำงานร่วมกัน "ตอนนี้" หุ่นเชิดเหวี่ยงแขนและสายสีขาวนับไม่ถ้วนบินไปทางผู้หญิงใน อากาศ แมลงกระทืบเท้าและมีเงาสีดำของแมลงปรากฏบนพื้นพุ่งไปทางเงา ของผู้หญิงที่กำลังลอยในอากาศ เงาเคลื่อนที่โดยไม่ได้ปลดปล่อยคลื่ น พลังงานใดๆและมันเงียบสนิ ท มันเกือบจะดูเหมือนว่ามันไม่ใช่ครั้งแรกที่ทั้งสองทำงานร่วมกัน ผู้หญิงคนนั้นมองไปที่ทั้งสองและหรี่ตาของเธอ วู้ดดดด ช่วงเวลาต่อมาทุกสิ่งทุกอย่างในพื้นที่ก็หยุดขยับ สายสีขาวในอากาศ เงาดำบนพื้น แขนของหุ่นเชิด ปากของแมลงและ เท้าขวาของชายชุดขาว.... แม่น้ำหยุดไหลและการไหลเวียนของอากาศก็หายไปอย่างสมบูรณ ์ นอกจากนี้สียังหายไปจากพื้นที่ แม่น้ำ ภูเขาและวัตถุอื่นในพื้นที่พวกมันทั้งหมดเปลี่ยนเป็นสีดำและสี ขาว ด้วยการดีดนิ้วของผู้หญิงคนนั้นมันก็มีลำแสงสีขาวสามเส้นพุ่งออกมา จากนิ้วของเธอและลงไปบนหน้าผากของทั้งสาม ชี่ ชี่ มีลำแสงสีดำสองเส้นพุ่งไปในอากาศและเศษแกนสีดำก็รวมอยู่บนฝ่า มือของเธอ ผู้หญิงคนนั้นรวบรวมแกนและคลายคิ้วของเธอ ในที่สุดสีก็กลับมาใน พื้นที่หลังจากผ่านไปหลายวินาที สิ่งเดียวที่เหลืออยู่บนตำแหน่งเดิมของหุ่นเชิดเป็นกองผงไม้เขาหลบหนี ด้วยนกไม้ขนาดใหญ่ *** สีหน้าของหุ่นเชิดซีดลงและความเร็วของนกไม้เพิ่มขึ้น เขาเห็นว่ายังมี พ่อมดต่อสู้ข้างล่างเขา ผู้หญิงชุดขาวกำลังบินมาทางเขาด้วยความเร็วที่กำลังเพิ่มขึ้น พ่อมดที่ เธอผ่านทั้งหมดโดนสายแสงสีขาวและเปลี่ยนเป็นแสงสีดำ เศษแกน จากพื้นที่ข้างล่างทั้งหมดถูกรวบรวมโดยผู้หญิงคนนั้น มันรู้สึกเหมือนผู้หญิงคนนั้นเป็นผู้เก็บเกี่ยวและไม่มีพ่อมดคนใด สามารถหลบหนีจากการโจมตีของเธอได้ ฟองสีขาวกำลังลอยออกมาจากปากของหุ่นเชิด เขาใช้เทคนิคลับใน การหลบหนีแต่เทคนิคนี้ก็ทำให้ร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บ แม้ว่าเขา จะเป็นพ่อมดที่แข็งแกร่งแต่เขาก็ไม่สามารถเปิดใช้งานเทคนิคลับได้ อย่างต่อเนื่อง พ่อมดคนอื่นสังเกตเห็นสถานการณ์และเริ่มหลบหนีบางคนขี่สัตว์เวท มนต์ของพวกเขา บางคนได้รับความช่วยเหลือจากโกเล็มลมของพวก เขา บางคนกำลังเร่งด้วยพลังบริสุทธ์ิของอนุภาคพลังงาน พ่อมดทุกคนพยายามที่จะเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูงสุดที่พวกเขา สามารถทำได้ พ่อมดที่เคลื่อนที่ช้าได้ถูกจัดการโดยผู้หญิงคนนั้น ลำแสงสีดำพุ่งไปในอากาศและผู้หญิงคนนั้นยังรวบรวมเศษแกน "มุ่งหน้าไปสถานที่ของนักดาบ" บางคนตะโกน "บัดซบ ผู้หญิงคนนี้มาจากที่ไหน" มีพ่อมดที่แขนหักตะโกนในขณะที่ กำลังบินไปในอากาศด้วยความเร็วสูงสุด "ใช่ไปหานักดาบ ผู้หญิงคนนี้มาจากเขตอื่นและนักดาบเป็นเพียงคน เดียวที่สามารถหยุดเธอได้" หุ่นเชิดตะโกนด้วยเช่นกัน เขารู้ว่าพลังจิต ของเขากำลังตํ่าลง เขาหลบหนีจากการโจมตีแรกโดยใช้แพะรับบาป และการบาดเจ็บของเขาทำให้เขาช้าลง "ข้าจะให้เศษแกนทั้งหมดของข้าแก่นักดาบ ถ้าเศษแกนทั้งหมดในเขต ถูกเธอเอาไประดับของเราทุกคนในองค์กรก็ตะลดลง" เขายังคงตะโกน ทันใดนั้นผู้หญิงชุดขาวก็หยุดและเฝ้าดูพ่อมดบินไปเหมือนกองทัพผึ้ง เธอค่อยๆลงบนยอดเขา เธอยกมือขึ้นและก่อเป็นธนูยาวที่มีแสงสีขาว ชี่ เธอดึงสายธนูจนสุดในขณะที่มีเปลวไฟสีขาวปรากฏในตาขวาของเธอ สายตาของเธอมองข้ามภูเขาและแม่น้ำไปตกลงบนพื้นที่ว่างที่อยู่บน ยอดเขา ทันใดนั้นแองเจเล่ก็ลืมตาและทั้งสองก็สบตากันแม้ว่าจะมีระยะห่าง ระหว่างพวกเขา ตอนที่394: ผู้ชนะ (1) แปลนิยาย.วันอาทิตย์ที่17 มิถุนายน 2018 ทั้งสองคนรู้ว่าพวกเขามีความมั่นใจในความสามารถของตัวเอง หลังจากที่สบตากั น แองเจเล่ค่อยๆลุกขึ้นยืนและสแกนอีกด้านของพื้นที่ มีแสงสีขาวริบหรี่บนยอดของภูเขา แม้ว่าทั้งสองจะอยู่ห่างกันแต่แองเจเล่ก็รู้สึกถึงแรงกดดันที่ตรงกลาง หน้าอกของเขา มันดูเหมือนผู้หญิงชุดขาวกำลังเล็งมาที่หน้าอกของเขา ช่า แองเจเล่ได้ยินเสียงแปลกๆ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกถึงบางอย่างที่ถ่วงน้ำหนักของเขา ตรงกลางหน้าอกของเขามีกางเขนสีขาวปรากฏ มันกำลังกะพริบ มัน เป็นสัญญาณของการโจมตีที่กำลังใกล้เข้ามา เครื่องหมายได้ทะลุบาเรียพลังงานและโล่สนามพลังของเขา จากนั้นมั น ก็ลงบนร่างกายของเขาราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น.....ใบหน้าของแอง เจเล่แย่มาก แต่ด้วยเหตุบางอย่างคลื่นพลังงานจากกางเขนดูคุ้นเคยกับเขา แองเจเล่ยกมือขึ้นและสร้างดาบกางเขนเงินสองเล่ม เขาฟันไขว้ใน อากาศโดยทิ้งร่องรอยกางเขนเงินไว้ เมื่อมาถึงจุดนี้แองเจเล่ตัดสินใจที่จะพึ่งพาค่าสถานะที่สูงของเขา เนื่องจากเขาไม่แน่ใจว่าคาถาที่เขารู้จะได้ผลกับคู่ต่อสู้คนนี้ของเขา หรือไม่คู่ต่อสู้บางคนที่เขาต่อสู้มีคาถาที่แข็งแกร่งกว่าเขาแต่พวกเขาก ็ ยังแพ้ ด้วยความคิดนี้เขาจึงเลือกใช้คาถาที่เพิ่มทักษะกายภาพของเขาควบคู่ ไปกับโล่พลังโลหะ แองเจเล่เอียงดาบทั้งสองไปข้างหน้าและกระโดดลงเขา เขาเอนไปใกล้ พื้นดินและเริ่มวิ่งไปทางผู้หญิงชุดขาวด้วยความเร็วสูงสุด เขารู้ว่าผู้หญิงชุดขาวครอบครองความสามารถในความแม่นยำที่น่า เหลือเชื่อด้วยวิธีที่เธอล็อคเป้าหมายของเธอ เขาต้องลดระยะห่าง ระหว่างพวกเขา แม้ว่าแองเจเล่จะได้รับความช่วยเหลือของชิปเขาก็ไม่สามารถเอาชนะ การยิงธนูได้โดยปราศจากธนูยาวที่ดีทางออกเดียวที่เขามีคือเข้าไปใกล้ ผู้หญิงชุดขาวและเริ่มการต่อสู้ระยะใกล้ แองเจเล่เหมือนจุดสีดำที่กำลังเคลื่อนที่ระหว่างภูเขาและแม่น้ำ เขา เดินทางเร็วมากจนร่างกายของเขาเป็นเงาเบลอ พ่อมดที่กำลังบินในท้องฟ้าได้ผ่านไปเหมือนนก ไม่กี่วินาทีต่อมาพ่อมด ทุกคนก็ได้ออกจากพื้นที่แองเจเล่และผู้หญิงชุดขาวเป็นเพียงคนที่ยัง อยู่ที่ นี่ แองเจเล่ได้ยินเสียงดังที่เกิดจากลมและสิ่งรอบข้างก็ไม่อาจสังเกตได้ สิ่งเดียวที่เขามองเห็นได้อย่างชัดเจนคือเส้นทางข้างหน้า ทันใดนั้นก็มีแสงสีขาวกะพริบจากยอดเขาในขณะที่เขากำลังตรงไปที่ มัน ชี่ มีเสียงแหลมคมและแปลกๆเข้ามาใกล้เขาและมันคมชัดขึ้นทุกวินาที แก้วหูของแองเจเล่ได้รับบาดเจ็บจากการฟังเสียง เขารู้ว่าเขาต้อง ป้องกันเมื่อเขาได้เห็นแสงสีขาว มีชั้นเงินรวมข้างหน้าเขาตามด้วยโล่โปร่งใสแล้วก็ดาบสองเล่มในมือ ของเขา ตู้ม มีแรงกระทบโดนร่างกายของแองเจเล่แรงมากจนบาเรียโลหะถูกทำลาย ทันทีตามด้วยโล่พลังงานจากแมงป่องคริสตั ล แสงสีขาวที่เป็นธนูได้ทะลุผ่านดาบกางเขนทั้งสองอย่างง่ายดายและ โดนหน้าอกของแองเจเล่อย่างแรง มันเป็นเวลาไม่กี่วินาทีแองเจเล่หยุดหายใจเมื่อลูกธนูโดนหน้าอกของ เขา ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเขาล้อมรอบไปด้วยแสงสีขาวและหูของเขาก ็ กำลังดังวิ้งอยู่ในหู [คำเตือน คำเตือน สนามพลังโลหะถูกทำลาย ต้องซ่อมแซม] เสียงของ ซีโร่ดังก้องในหูของเขา [คุณถูกโจมตีด้วยการโจมตีพลังงานที่ไม่รู้จัก ความเสียหาย: มากกว่า 500 หน่วย ร่างกายคุณได้รับความเสียหาย 0.42 เปอร์เซ็นต ์ต้องการ เวลาฟื้นฟู: 2 วินาที] แองเจเล่ถอยไปมากกว่าสิบก้าวหลังจากที่ถูกโจมตีโดยลูกธนู เขามอง ไปที่หน้าอกของเขาหลังจากที่แสงสีขาวหายไป มีบาดแผลขนาดเท่าเล็บทิ้งไว้ตรงกลางหน้าอกของเขาทำให้เห็นเนื้อสี ชมพูภายใต้ผิวหนัง อย่างไรก็ตาม บาดแผลฟื้นฟูด้วยอัตราที่น่า เหลือเชื่อ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่แองเจเล่รู้ว่าค่าสถานะที่สูงของเขาสามารถทำอะไรให้ เขาได้บ้าง แองเจเล่ไม่สามารถเปลี่ยนไปร่างจริงของเขาได้แต่ความอึดของเขาก็สูง กว่าอสูรเวทมนต ์ เขาพุ่งไปทางภูเขาโดยไม่ลังเล ผู้หญิงชุดขาวดูสับสนในขณะที่เธอตรวจสอบธนูยาวของเธอ แต่เธอไม่รู้ ว่าทำไมแองเจเล่ไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัสหลังจากที่โดนโจมตี มีจุดสีดำกำลังเคลื่อนที่ไปตามแม่น้ำ มันเข้าไปใกล้ภูเขาอย่างรวดเร็ว ผู้หญิงชุดขาวดึงสายธนูอีกครั้ง ชี่ มีลูกธนูโปร่งใสบนธนูและเธอก็ร่ายคาถาเสียงเข้ม หลายวินาทีต่อมา คาถาที่ร่ายก็เสร็จสมบูรณ ์ "มู บูล คูล ธนูเกลียวแห่งโชคชะตา!" มีลูกธนูแหลมคมหลายลูกปรากฏบนธนูทีละดอก ลูกธนูทำมาจากแสง สีขาวและเรียงตัวกันอย่างรวดเร็ว ลูกธนูทุกดอกเล็งไปที่แงอเจเล่ในมุม แปลกๆ ลูกธนูหลายสิบดอกบนธนูดูเหมือนเส้นฟันเลื่อยที่น่ากลัว เปลวไฟสีขาวปรากฏในตาขวาของผู้หญิงชุดขาวอีกครั้ง "โจมตี!" ชี่ ลูกธนูนับไม่ถ้วนหายไปจากธนูและพุ่งเป็นเส้นโค้งหลายเส้นในอากาศ บินไปทางแองเจเล่จากทุกทิศทุกทาง ท้องฟ้าปกคลุมไปด้วยลูกธนูโปร่งใสทันที มันเหมือนดาวที่กำลังตกมาจากท้องฟ้า ลูกธนูเริ่มพุ่งลงมาเมื่อเข้าไป ใกล้เป้าหมายของมัน ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! ลูกธนูทุกดอกโดนเป้าหมาย ลูกธนูเริ่มระเบิดหลังจากที่โดนและแสงสีขาวก็ปกคลุมพื้นที่ลูกธนูจะ ระเบิดทุกครั้งที่มีแสงสีขาวกะพริบ ผู้หญิงชุดขาวไม่ได้หยุด เธอทิ้งธนูยาวทันที มันหายไปในอากาศหลังจากที่เปลี่ยนเป็นเส้นแสง จากนั้นเธอก็ยกมือ ขวาขึ้น "เทล!" "เทล!" วู้ดดด มีแผ่นสีขาวขนาดใหญ่ที่ยาวประมาณสองเมตรค่อยๆปรากฏข้างหลัง ผู้หญิงชุดขาว บนแผ่นมีรูนห้าตัวกำละงกะพริบ แต่ละตัวเป็นอุปกรณ ์ หรืออาวุธ รูนเหล่านี้ก่อเป็นวงเวทสีดำตรงกลางของแผ่น "มินซ์!" "มินซ์!" ผู้หญิงชุดขาวกวักมือขวาของเธอ แค๊รก แผ่นสีขาวเริ่มหมุนและหนึ่งในรูนก็หยุดใกล้มือขวาของเธอ ชี่ มีขวานทองปรากฏในมือเธอหลังจากที่มันส่องแสง แผ่นสีขาวค่อยๆสลายหายไปหลังจากที่ขวานรวมตัวเป็นของแข็งเต็มที่ ความยาวของขวานสีทองที่รวมทั้งด้ามจับมันยาวประมาณสองเมตร และความกว้างมันใหญ่กว่าผู้หญิงชุดขาว มันดูเรียบง่ายแต่ลึกลับและ เหมือนขวานปกติที่ใช้โดยพลทหารทั่วไป ผู้หญิงชุดขาวจับขวานแน่นและเฝ้าดูเงาดำที่เพิ่งกระโดดออกมาจาก พื้นที่ที่ปกคลุมไปด้วยแสงสีขาว เธอไม่ยอมเสียเวลา เธอกระโดดลงจาก ภูเขาและฟันไปข้างหน้า แองเจเล่เห็นผู้หญิงชุดขาวกระโดดลงมาจากภูเขาเมื่อเขาหลบหนีจาก การโจมตีของลูกธนูหญิงชุดขาวกำลังกวัดแกว่งขวานของเธอแต่เขา สังเกตเห็นคลื่นพลังที่ผิดปกติที่มาจากอาวุธนั้น เคร๊ง มันฟังดูเหมือนโลหะที่กระทบกัน การโจมตีได้ฉีกชุดคลุมสีดำของเขา และทิ้งรอยสีขาวไว้บนไหล่ขวาของเขา แองเจเล่หยุดไปข้างหน้าทันทีหลังจากที่ได้รับความเสียหาย ร่างกาย ของเขากำลังลุกไหม้ท่ามกลางเปลวไฟสีขาวและมีแสงสีขาว ระยิบระยับไปทั่ว มันเกือบจะดูเหมือนเขากำลังถูกกินด้วยเปลวไฟสี ขาวขนาดมหึมาที่สูงมากกว่าสิบเมตร ผู้หญิงชุดขาวจ้องเงียบๆในขณะที่เธอจับขวาน "มันจบแล้ว" เธอพูด  ภายนอกสนามรบในเมืองท้องฟ้า ในห้องลับของเมือง ที่พื้นห้องมืดมีหน้าจอขนาดใหญ่ที่แสดงการต่อสู้มากมายที่เกิดขึ้นใน พื้นที่ต่างๆ ตัวหน้าจอขนาดใหญ่ถูกแบ่งเป็นห้าส่วนรูปเปลือกหอยและการต่อสู้ จากตำแหน่งต่างๆกำลังถูกถ่ายทอดสดโดยตรง มีเก้าอี้สีดำห้าตัวล้อมรอบหน้าจอ ผิวของเก้าอี้ได้รับความเสียหายเล็กน้อย นอกจากนี้พวกมันทั้งหมดถูก แกะสลักด้วยรูปสัตว์ประหลาดและพืช มันดูเหมือนบางคนพยายามที่ จะซ่อมแซมเก้าอี้และเติมผิวที่แตกด้วยโลหะผสมพิเศษ มีเงารูปมนุษย์ห้าคนอยู่บนเก้าอี้เหล่านั้น ควันสีดำห้อมล้อมเงาและ คลื่นพลังจิตที่พวกเขาหมุนเวียนสามารถบิดแสงและพื้นที่ได้เอง "รอยแยกที่สี่ได้จบลงและนักล่าได้กระโดดไปอีกรอยแยก ข้าคิดว่าเธอ จะเป็นผู้ชนะของการแข่งขันนี้" เงาที่อยู่ส่วนซ้ายสุดพูด เสียงดูเหมือน ชายชรา ดวงตาของเขาตกลงไปที่หน้าจอรูปเปลือกหอยหนึ่ง ในภาพออกอากาศมีหญิงสาวสวมชุดเกราะสีขาวกำลังยืนอยู่ใกล้แม่น้ำ ข้างหน้าภูเขาและกำลังมองไปที่ลูกไฟสีขาวที่กำลังลุกไหม้ ภายใน ลูกไฟเป็นคู่ต่อสู้ของเธอที่เป็นพ่อมดที่แข็งแกร่งที่สุดในรอยแยกที่เธอ เข้ามา "ใช่ผู้สืบทอดนักล่าได้ประสบความสำเร็จในการเปิดใช้งานอุปกรณ ์ แนวคิด เธอเพียงต้องเปิดใช้ความสามารถที่ผนึกของอุปกรณ์แนวคิด เมื่อต่อสู้กับพ่อมดธรรมดา เมื่อเผชิญหน้ากับพ่อมดที่แข็งแกร่งที่ไม่ สามารถจับกุมได้ทันเธอก็ยังสามารถใช้ความสามารถพิเศษของ อุปกรณ์และจากนั้นก็ใช้พลังของเธอที่เป็นแม่มดระดับที่สามเพื่อชนะ ข้าไม่คิดว่าใครในรอยแยกนั้นจะรอดจากการต่อสู้กับเธอได้" อีกเงาเห็น ด้วยแต่คนนี้ฟังดูเหมือนผู้หญิง "ข้าไม่คิดว่านักดาบจะแพ้ง่ายแบบนั้น" "ใช่ข้าเห็นด้วย" อีกสองเงาดำได้แสดงความคิดเห็นที่ต่างออกไป เงาสุดท้ายนั่งอยู่บนเก้าอี้ของเขาก็พูดขึ้นมา "เราไม่ควรจะสรุปเร็วเช่นนั้น มาเฝ้าดูกันต่อ" เขาพูดเสียงเบา มันมีการเปลี่ยนแปลงทันทีที่เขาพูดจบ มีผู้ชายที่ห่อหุ้มด้วยเปลวไฟสีขาวกระโดดออกมาจากลูกไฟและ เปลี่ยนเป็นเงาสีขาวพุ่งไปทางผู้หญิงชุดขาว "ข้ารู้อยู่แล้ว นักดาบได้ครอบครองร่างกายภาพที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่ ผู้เข้าร่วมดังนั้นเขาจะไม่แพ้ง่ายๆ" หนึ่งในเงาดำที่มีความคิดที่ขัดแย้ง หัวเราะ "นักล่าจะไม่แพ้ ข้าจะไม่กลับคำพูดของข้า" เสียงผู้หญิงพึมพำ ***************************** เปลวไฟสีขาวรอบร่างกายของแองเจเล่ได้ถูกเผาเป็นขี้เถ้าและถุง กระเป๋าก็ถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง ตอนนี้เขากำลังวิ่งตัวเปล่า สนามพลังโลหะของเขาถูกทำลายและเขาไม่ได้พึ่งเชี่ยวชาญโลหะอี ก ต่อไป แม้ว่าร่างกายของเขาจะและสนามพลังที่ถูกทำลายมันจะไม่เป็น ปัญหาแต่เขาก็ติดอยูในสถานการณ์ที่ยากลำบาก อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ได้ทำให้เขาโกรธ มันเป็นถุงกระเป๋า ในนั้นวัสดุ คาถาหายากมากมายและยาที่สำคัญสำหรับเขารวมทั้งยาอัญเชิญของ โกเล็มโลหิต มันเป็นยาที่ใช้เวลานานในการพัฒนาและเขาได้ใช้มัน เพียงครั้งเดียวในดินแดนฝันร้าย ร่างกายของแองเจเล่ได้เปลี่ยนเป็นสายสีขาวพุ่งไปทางผู้หญิงชุดขาว ด้วยความเร็วสูงสุดของเขา ผู้หญิงคนนั้นดูตกใจ เธอไม่อยากจะเชื่อกับ สิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้ น "เจ้ากล้าดียังไง.....ถุงกระเป๋าของข้า...." แองเจเล่โห่ร้องและไปใกล้ ผู้หญิงชุดขาวแล้วเขาก็พยายามที่จะจับใบหน้าของเธอ เขามั่นใจว่าถ้า การโจมตีนี้โดนหัวของหญิงชุดขาวจะระเบิดเพราะพลังที่น่าเหลือเชื่อ ของเขามีมากเกินไป ผู้หญิงชุดขาวรีบสงบความตื่นตระหนกของเธอ เธอกำลังเฝ้าดูแองเจเล่ พุ่งเข้ามาหาเธอแต่สีหน้าของเธอก็ไม่เปลี่ยน เธอมองที่แองเจเล่ราวกับ ว่าเธอมองไปที่ศพ เป๊าะ ด้วยการดีดนิ้วของหญิงชุดขาวเวลาก็หยุดลง สีได้หายไปจากโลก ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนเป็นสีเดียว แองเจเล่รู้สึกตกใจเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าเขาได้ติดอยู่ในกาลเวลา มือของ เขาห่างจากจมูกของเธอประมาณหนึ่งเซนติเมตร แต่ตอนนี้เขาไม่ สามารถขยับได้แม้แต่นิ้วเดียว ตอนที่395: ผู้ชนะ (2) แปลนิยาย.วันอาทิตย์ที่17 มิถุนายน 2018 "นั่นมัน...." แองเจเล่รู้ทันทีว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น เขาได้เห็นสถานการณ ์ เช่นนี้หลายครั้งแล้ว "อุปกรณ์แนวคิด!" แสงสีเขียวปรากฏบนตัวเขาและตอนนี้เขาสามารถขยับได้อีกครั้ง เขา ไม่ยอมเสียเวลาในการเล็งไปที่หัวของผู้หญิงคนนั้นในการแก้แค้น ตุ้บ เกิดการระเบิดของแสงระหว่างทั้งสอง ขวานขนาดใหญ่ลงบนหน้าผาก ของแองเจเล่ทำให้เขาปลิวออกไป ผู้หญิงชุดขาวใช้โอกาสนี้ในการ กระโดดหนีออกไป ผู้หญิงชุดขาวเร็วมากจนแองเจเล่มองไม่ทันว่าเธอเพิ่งทำอะไร เขารู้สึก สับสนหลังจากที่ได้รับการโจมตี "ไม่ได้คาดหวังว่าเจ้าจะรู้เกี่ยวกับอุปกรณ์แนวคิด" ผู้หญิงชุดขาวค่อยๆ เดินไปทางแองเจเล่พร้อมกับขวานที่กำลังลาก "อย่างไรก็ตาม เจ้าต้อง เจอกับคนที่ไม่ได้รู้เพียงเกี่ยวกับอุปกรณ์แนวคิด.....เจ้าจะแพ้และไม่เคย สัมผัสความลับของแกน" เว้ง เธอยกขวานขึ้นสูง "มันจบแล้ว รอยแยกแห่งความหมดหวัง" มันราวกับการโจมตีธรรมดาเมื่อเธอฟันลงมา แสงที่รุนแรงได้ครอบคลุมทุกสิ่งทุกอย่างภายในพื้นที่ ************************** ภายในห้องลั บ "นั่นแหละ รอยแยกแห่งความหมดหวังมีความเสียหายใกล้เคียงกับ คาถาที่ปล่อยออกมาโดยพ่อมดระดับสี่ความเสียหายที่มันทำได้ ค่อนข้างน่ากลัว" เสียงผู้หญิงดังก้องในห้อง "ข้าไม่คิดว่านักดาบสามารถทนต่อการโจมตีจากอุปกรณ์นี้ได้แม้ว่า ร่างกายของเขาจะแข็งแกร่ง" อีกเงาดำถอนหายใจและพูดแทรก "น่ า เศร้า ถ้ามันไม่ใช่นักล่าที่บุกรอยแยกนี้นักดาบก็จะชนะอย่างง่ายดาย เขาเพียงแค่โชคร้าย" เงาดำอีกสองเงาส่ายหัวด้วยเช่นกัน "ใช่มีอะไรไม่มากนักที่เขาสามารถทำได้" "เจ้าคิดว่ายังไงเดสคาร์เตส" หนึ่งในพวกเขามองไปที่คนที่ไม่ได้แสดง ความคิดเห็น เดสคาร์เตสเป็นชายคนนั้นที่คิดว่าแองเจเล่จะไม่แพ้อย่างง่ายดาย เขาจดจ่ออยู่กับหน้าจอ แม้ว่าแสงสีขาวจะปกคลุมภาพที่ออกอากาศ มันดูเหมือนเขาสามารถมองผ่านมันได้ "ข้าคิดว่านักดาบยังอยู่ข้าเชื่อใจเขา" "ห๊ะ" คนอื่นดูตกใจเมื่อฟังปฏิกิริยาของเขา "มาดูกันว่าจะเป็นอย่างไร ผู้ชนะไม่เป็นนักดาบก็นักล่า พวกเขามีแกน สมบูรณ์มากมายและสิ่งเดียวที่เราต้องทำคือการรอ กฎนั้นเรียบง่าย พ่อมดที่มีจำนวนแกนสูงสุดจะเป็นผู้ชนะ" เดสคาร์เตสพูดอย่างมี ความหมาย ***************************** มันยังคงมีการระเบิดแสงและพื้นดินก็สั่นสะเทือนอย่างต่อเนื่อง น้ำใน แม่น้ำได้ระเหยทำให้เห็นทางน้ำแห้ง โคลน หญ้าและหินทั้งหมดได้ สลายไป หลายนาทีต่อมาแสงก็จางหายไป ตำแหน่งเดิมขจองแองเจเล่มีรอยแยกลึกและมื ด ผู้หญิงชุดขาวยืนอยู่ข้างรอยแยกและมองไปแต่ไม่มีอะไรนอกจากความ มืด "เขาจะต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือไม่ก็ตาย" ขวานที่กำลังใช้มือขวาจับ ได้เปลี่ยนเป็นริ้วแสงและหายไป "เทล" แผ่นสีขาวได้ปรากฏข้างหลังเธออีกครั้งและมันก็หมุน มีรูนกะพริบและ บินไปในมือของเธอเปลี่ยนเป็นธนูยาวสีขาว มันเป็นธนูเดียวกับที่เธอใช้ ก่อนหน้านี "ลูกธนูแห่งแสง" ผู้หญิงชุดขาวดึงสายธนูเล็กน้อย รอยแยกมืดค่อยๆสว่างขึ้นด้วยลูกธนูแสงและมันเกือบจะดูเหมือนแสง เคลือบผนังของรอยแยก ตู้มม พื้นดินสั่นอีกครั้งเมื่อแสงถูกแสงส่อง จากนั้นมันก็มีเงาสีขาวกระโดด ออกมาและพยายามโจมตีผู้หญิงชุดขาวด้วยกำปั้นของเขา ผู้หญิงชุดขาวรีบเอนถอยไปเพื่อหลบการโจมตีเมื่อเธอมองไปที่เงาสี ขาวสีหน้าของเธอก็เริ่มแย่ลง มันเป็นชายที่ได้รับการโจมตีของเธอหลายครั้ง แต่ตอนนี้ชายคนนี้แทบ เปลือยมีเพียงผมสีแดงยาวของเขาที่กำลังปกคลุมส่วนลับของเขา เขา จ้องไปที่ผู้หญิงชุดขาวข้างหน้าเขาด้วยมุ่งมั่นอย่างสมบูรณ ์ เธอมองเห็นกระดูกที่หักผ่านรอยแผลลึกตรงกลางหน้าอกของชายคน นั้นแต่มันก็รักษาด้วยอัตราที่ไม่น่าเชื่ อ แองเจเล่จ้องไปที่เธออย่างเคร่งขรึม ประสบการณ์ครั้งนี้เขาไม่มีวิธีต่อสู้ กลับและมันเป็นครั้งแรกของเขา เสื้อผ้าทั้งหมดของเขาได้ถูกเผา แผลที่หน้าอกของเขาอยู่ในสภาพเลวร้ายเมื่อหลายนาทีก่อน แต่ หลังจากที่ซ่อนตัวในรอยแยกตอนนี้มันก็ดูดีขึ้น อุปกรณ์และระดับคาถาของผู้หญิงชุดขาวแข็งแกร่งกว่าเขา เมื่อเขาใช้ เทคนิคสายเลือดผสานของเขาพลังสายเลือดทั้งหมดของเขาช่วยในการ เปลี่ยนร่างจริงของเขาแต่เขาก็ไม่สามารถเปิดใช้งานพลังสายเลือดใดๆ ได้อีกหลังจากนั้น และถึงแม้ว่าเทคนิคลูกลาวาของเขาสามารถต่อต้าน กับพ่อมดที่ระดับใกล้เคียงกับเขาได้แต่มันก็ไม่ได้ผลกับผู้หญิงคนนีเขา มั่นใจว่ามันเป็นการเสียพลังงานไปเปล่าๆดังนั้นเขาจึงใช้พลังงานเพื่อ ฟื้นฟ ก่อนที่จะเขาสามารถทำอะไรได้ผู้หญิงชุดขาวก็จะใช้โอกาสนี้หยุดเขา นอกเหนือจากนั้นแมงป่องคริสตัลและเชี่ยวชาญโลหะไม่มีโอกาสที่ ต่อต้านเธอ ข้าต้องใช้ร่างกายของข้าอย่างชาญฉลาด แองเจเล่วางแผนต่างๆไว้ในใจแล้วเขาก็เหยียบย่ำไปข้างหน้าและแล้ว ทิ้งหลุมขนาดใหญ่ไว้บนพื้น เขาพุ่งไปด้วยความเร็วสูงสุดของเขา ตอนแรกเขาคิดว่าถอยกลัง เนื่องจากเขารู้ว่าเธอมีอุปกรณ์แนวคิด อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาค้นพบว่า เธออยู่ในระดับที่ต่างกันอย่างสิ้นเชิงเขาก็ตัดสินใจที่จะใช้พลังงานและ พลังทั้งหมดของเขา แองเจเล่โจมตีอากาศด้วยกำปั้นของเขา เขา ปลดปล่อยคลื่นพลังงานล่องหนไปทางผู้หญิงชุดขาว ตุ้บ มีรอยแตกขนาดใหญ่ปรากฏบนภูเขา โคลนและหินได้กระเด็นไปทั่ว แต่กำปั้นพลาด ร่างกายของผู้หญิงชุดขาวเบลอชั่วครู่และหายไปจากตำแหน่งเดิม ใน เสี้ยววินาทีต่อมาเธอก็อยู่ข้างหลังแองเจเล่แล้ว "เจ้ายังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร มันเป็นไปได้ไง" เธอเปลี่ยนอาวุธและมีมีด หยักสีขาวปรากฏในมือของเธอ ปลายมีดเคลือบด้วยเปลวไฟสีขาว เปลวไฟนี้ดูไม่เหมือนกับเปลวไฟสีขาวอื่นๆที่เธอใช้มันหนาแน่นและ แรงกว่า ผู้หญิงชุดขาวสะบัดมีดเบาๆและเปลวไฟบนปลายมีดก็หนาแน่นขึ้น แต่ ใบหน้าของเธอซีดลงเนื่องจากทักษะนี้ได้ใช้พลังจิตจำนวนมาก "ตาย!" ทันใดนั้นมือและมีดของเธอก็ได้หายไป ในชั่วอึดใจต่อมามันก็ปรากฏ มีดได้จมลงไปในหลังของแองเจเล่อย่าง สมบูรณ์ แองเจเล่ไม่มีเวลาพอที่จะตอบโต้ผู้หญิงชุดขาวเร็วมากจนเขาไม่รู้ว่า เกิดอะไรขึ้นและมันไม่มีอะไรที่ซีโร่ทำให้เขาได้ ค่าสถานะของเขาสูงแต่มีดสามารถแทงหลังของเขาได้อย่างง่ายดาย ราวกับว่ามันแทงเนย แต่มันก็ไม่มีเลือดไหลออกมาจากบาดแผล แองเจเล่มองลงไป เขาเห็นว่ามีดแทงทะลุผ่านเขานานแล้ว และ เนื่องจากพลังแปลกปลอมเขาจึงไม่สามารถขยับได้แม้แต่นิ้วเดียวแ ผู้หญิงชุดเกราะขาวกะพริบอีกครั้งเคลื่อนที่ห่างไปอยู่ที่เนินเขาขนาด เล็กที่ห่างไปมากกว่าสามสิบเมตรในขณะที่เธอเฝ้าดูแองเจเล่ที่ถูกเจาะ โดยมีดของเธอ ชี่ มีกระบอกแสงสีขจาวตกลงมาจากท้องฟ้าและลงที่ที่แองเจเล่อยู่ มันมี ความกว้างมากกว่าสิบเมตรและเกือบจะดูเหมือนท้องฟ้าและแผ่นดิน เชื่อมต่อกัน โลกที่มีสีได้กลับมาหลังจากที่กระบอกแสงปรากฏ แม่น้ำยังคงไหลเวียนและอากาศก็กลับมาหมุนเวียน ในที่สุดพ่อมดก็มี โอกาสเฝ้าดูสิ่งที่เกิดขึ้ น "นั่นเป็นทักษะที่แข็งแกร่งที่สุดของข้า การพิพากษาล้างบาป...." ผู้หญิ ง ชุดขาวพึมพำ "เจ้าจะถูกทำให้บริสุทธ์ิและเป็นแก๊สภายในสิบวินาที..." "อั๊ก!" ทันใดนั้นเธอก็ปิดปากเมื่อเธอพ่นเลือดออกมา มีจุดแสงสีขาว ผสมกับเลือดของเธอ ภายในห้องลั บ "ตอนนี้มันจบแล้ว ไม่มีอะไรที่นักดาบสามารถทำได้อีกต่อไป" "เอาล่ะ นักล่าควรจะเป็นผู้ชนะการแข่งขันนี้" "ตอนนี้เราต้องรอจนการผลลัพธ์สุดท้ายจากเขตอื่น" เงาดำทั้งสี่พูดสั้นๆ เดสคาร์เตสถอนหายใจเบาๆ เขาคิดว่าแองเจเล่จะพบวิธีที่จะหาทางสู้ กลับได้ "ข้าไม่เคยรู้ว่านักล่าสามารถใช้การพิพากษาล้างบาปได้....ข้ า คิดว่าเธอเกือบจะอยู่ระดับสี่" "เดี๋ยวก่อน...!" ทันใดนั้นหนึ่งในเงาดำก็ตะโกน "เกิดอะไรขึ้น!" เขาชี้ไปที่ หน้าจอด้วยใบหน้าตกใจ เงาดำที่เหลือได้ยินเขาและรีบหันมามองหน้าจอ ทันใดนั้นพวกเขาก็ไร้ คำพูด ในออกอากาศสดมีเงาเบลอกระโดดออกมาจกากระบอกสีขาวและพุ่ง ไปทางนักล่ า "เขา-เขายังมีชีวิต!" เงาดำพูดเสียงสั่น ชายคนนี้ได้รับบาดเจ็บมากมายและได้รับบาดเจ็บอย่างหนักแต่เขาก็ยัง มีชีวิตและรอดพ้นจากการพิพากษาล้างบาป.... ห้องลับเงียบสนิท เมื่อพวกเขาเห็นแองเจเล่พุ่งไปทางนักล่าพวกเขาก ็ รู้สึกเย็นยะเยือกที่กระดูกสันหลังของพวกเขา  ร่างกายส่วนบนของแองเจเล่ถูกเผาเป็นสีดำและมีรูเลือดที่หน้าอกของ เขา แทบไม่มีเนื้อบนแขนทั้งสองข้างของเขาและพื้นที่ส่วนใหญ่ที่เอว ของเขาก็ได้หาย ชายคนนี้ดูเหมือนผีดิบที่ถูกเผาแต่เขายังพุ่งได้รวดเร็วราวกับว่าไม่มี อะไรเกิดขึ้นกับเขา นักล่ายังคงพ่นเลือดออกมา ใบหน้าของเธอซีด เธอหันไปเห็นชายคน นั้นพุ่งมาหาเธอและเคลื่อนที่จากที่เดิมของเธอไปสิบเมตร เป็นเพราะเธอเหลือพลังจิตไม่มากพอ เธอเกือบจะตกลงไป อย่างไรก ็ ตามเธอก็หันและพยายามหลบหนีอีกครั้ง ชี่ ผมสีแดงได้ล็อคแขนขวาของเธอและดึงเธอกลับมาจากการหลบหนี "คิดจะวิ่งงั้นหรือ" แองเจเล่ตะโกนเสียงดัง ผมสีแดงยาวของเขาไม่ได้รั บ ผลจากกระบอกแสง มันกำลังขยายออกไปอย่างรวดเร็วในขณะที่มุ่ ง หน้าไปหาเธอ ชี่ ชี่ ผู้หญิงชุดขาวถูกยกขึ้นไปในอากาศเหมือนหุ่นเชิดและผมสีแดงของเขา กลายเป็นใยขนาดใหญ่ที่หยุดการเคลื่อนไหวใดๆก็ตาม ผมส่วนที่เหลือ ยังบินอยุ่ในอากาศ แองเจเล่เดินไปหาเธอและเห็นเธอยังอาเจียนเลือด "เอาล่ะ ตอนนี้มันจบแล้ว" เขาพูดเสียงต่ำ "เจ้าเป็นคนแรกที่ทำร้ายข้าได้ ถึงขนาดนี้" มีความสิ้นหวังในดวงตาของเธอในขณะที่เธอมองไปที่ผีดิบที่ถูกเผา อย่างเงียบๆ ในขณะนี้หน้าอกขนาดใหญ่ขาวยาวและเอวบางของเธอดู แปลกเมื่อเธอถูกยกขึ้นด้วยผมของเขา "ฮ่าๆ...." แองเจเล่หัวเราะเบาๆ เขาเข้าไปใกล้เธอ บาดแผลบนไหล่ของเขาหายแล้ว แองเจเล่คว้าไปที่หน้าอกของเธอด้วยมือทั้งสองข้าง สวบ เลือดและอวัยวะภายในกระเด็นไปในอากาศ ตั้งแต่ตรงกลางหน้าอกของผู้หญิงชุดขาวได้ถูกฉีกเป็นชิ้นๆ แองเจเล่ยืนอยู่ในฝนเลือดและทิ้งศพลงไปบนพื้ น ผู้หญิงชุดขาวได้เปลี่ยนเป็นแสงสีดำและพุ่งขึ้นไปในอากาศ ใน ขณะเดียวกันก็มีแกนสีดำหกชิ้นบินไปทางแองเจเล่และเริ่มหมุนรอบตัว เขา นี่เป็นการต่อสู้ที่ยากที่สุดที่เขาได้ต่อสู้มาเมื่อไม่นานมานีเขาไม่มีทาง ตอบโต้และถ้าผู้หญิงคนนี้เป็นแม่มดระดับสี่เขาก็จะตาย เหตุผลเดียวที่ เขาชนะได้เป็นเพราะผู้หญิงชุดขาวมีพลังจิตไม่พอ